"Als ik voorstel haar aan te raken zegt ze: " Is goed. " Maar ik voel iets anders..
Bij navraag vindt ze het eng. En spannend. Maar dat vind ze stom om te zeggen. Ze vertrouwt me immers toch?
Door het te benoemen, komt er ruimte en mag ik gevoelsmatig dichterbij komen, kan ik haar ook aan gaan raken."

Anders gaat ze het op wilskracht doen en niet samen met haar, maar over haar heen.
Eigenlijk gaat ze dan over haar eigen grens heen en laat zich "op kracht, omdat ze vindt dat het moet" door mij aanraken.

Zijzelf is er dan gevoelsmatig niet meer bij en kan dus ook onvoldoende haar echte grenzen voelen. 
En  kan ze mij dus ook niet aangeven wat goed voor haar is en niet.
Hoe vaak is dat niet eerder in haar leven gebeurd??

Door het te mogen en kunnen zeggen dat iets spannend of eng is, komt er meer verbinding en meer samen.
Het gaat immers niet om het “aanraken” als gegeven
Het gaat erom dat ze via het aanraken verbinding krijgt met zichzelf.

Soms moet ze huilen en vindt dat suf.
De tranen komen, maar nu zijn het andere tranen, niet van onmacht of boosheid, maar van verdriet en gemis. 

Is veel dieper;
Tranen van binnenuit.

Aanraking binnen de haptotherapie

Een onderdeel van haptotherapie is aanraken.
Het is geen massage maar een verbinding leggen via mijn hand op de huid van de ander.

Dit aanraken is bedoeld om op een diepere laag verbinding te voelen.
In eerste instantie verbinding met jezelf, immers door aangeraakt te worden voel je jezelf.
Maar je voelt ook die ander, hoe de ander je aanraakt.
Of het prettig is of niet, met welke intentie: liefdevol, totaal, puntig, aanwezig, hard, zacht, bewegend, stil, koud, warm.
En hoe reageerje er op: laat je het gebeuren, ben je actief, welke gemoedsbeweging ervaar je?

Veel mensen die ik spreek geven aan dat ze hun lichaam ervaren tot het middenrif ongeveer en wat eronder zit, voelen ze alleen als het pijn doet. Dat is uiteindelijk toch heel jammer want het lijf is een goede raadgever.

Door mensen aan te raken krijgen ze meer verbinding met de rest van hun lichaam, met zichzelf en hun gevoel.
Je gaat dus jezelf meer ervaren, meer luisteren naar de signalen die je lichaam afgeeft.

Of het nu gaan om een ontmoeting met iemand, een kruispunt in je leven of een belangrijke keuzes die je moet maken,
je gevoel is een belangrijke waarheid bij dit soort processen.

Aanraken gebeurt echter niet alleen bij het directe huidcontact.
Je kunt je ook laten (aan)raken in een intiem gesprek, tijdens het luisteren naar mooie muziek, een mooie film een goed boek.
Momenten dat je meebeweegt en resoneert op wat je hoort ziet voelt of ruikt.
Mooie momenten.

Deze mooie momenten zijn er ook tijdens een Time Out, als je écht verbinding met elkaar hebt.
Als je écht voelt dat er beweging komt  waar je zo'n tijd stil hebt gestaan.
Of andersom; als je stil mag staan waar er altijd beweging is geweest.

En je op die weg mogen begeleiden vind ik een groot voorrecht.
Niet altijd een makkelijke weg, maar wel één met verdieping, meer inzicht, meer verbinding met jezelf én anderen.

Heb je vragen of wil je iets zeggen over deze blog, schroom niet!
Stuur me een maitje. Ik geef je binnen een paar dagen antwoord.

Hartegroet,

 Anneke