Verbinding
De laatste tijd kwam de hele tijd het woord "verbinding" in mij op. Voor mij een van de belangrijkste woorden in de haptonomische begeleiding.
De Dikke van Dale zegt over verbinding onder andere: "Contact opnemen met ".
Voor mij is het: In relatie zijn met jezelf en/ of met de ander, het andere.
Het is geen eenvoudig begrip, want velen onder ons zijn niet zo in verbinding met zichzelf of met de wereld om hen heen. Vaak lees in in de krant of op de diverse kanalen dat we "steeds minder' in contact zijn met onszelf.
Dit artikel verscheen bijvoorbeeld in de Volkskrant." We zijn hoofden op pootjes geworden" zo schreeft Huub ter Haar. Hij sprak in dit artikel met name over jongeren, maar het is gemis aan contact met ons lichaam is van alle leeftijden.
In feite zegt hij wat veel clienten mij ook antwoorden als ik ze vraag of ze hun lichaam voelen. Het hoofd voelen lukt nog wel, de schouders ook want die staan strak. Soms een benauwd gevoel rond de longen. maar dat is het dan wel zo'n beetje.
" En...oja, de rechter knie ook, want die doet pijn".
Doordat je je lichaam niet (goed) voelt kun je je er ook niet mee verbinden, lijkt me.
Het leidt eigenlijk tot innerlijke leegte, die je dan opvult met alles buiten jezelf te zoeken.
Dat doe je dan in de vorm van prestaties, sociaal wenselijke beeldvorming, ook via sociale media, vermaak, sporten, vakanties en feesten. Maar houdt dit op dan begint de leegte zich weer aan te dienen, zit je in die viscieuze cirkel en zoek je het snel weer buiten jezelf, aldus Huub ter Haar.
Nu heb ik zelf ook een hele weg afgelegd. Ik begon ook met een " hoofd op poten".
Gaandeweg heb ik geleerd eerst mijn lichaam te voelen en naar mijn gevoel te luisteren. Door daar vaak aandacht voor te hebben, ook gedurende de opleiding tot haptotherapeut, mijn werk en privé ging ik erop vertrouwen dat wat ik voelde klopte en dat ik daar naar mocht luisteren.
Dat is natuurlijk niet zomaar in een "quick fix "gegaan. Dat kan ook écht niet. Het kost tijd, aandacht, veilige omgeving, vertrouwen in de ander dat deze je ziet, hoort en voelt. En uiteraard wat jouw levensweg tot nu toe is, welke mate van hechting je hebt ondervonden als kind en wat er allemaal in jouw leven is gebeurd met betrekking tot bovenstaande thema's.
Je mag jezelf de ruimte geven om ook ongemakken van pijn, verdriet, angst en woede te doorleven die voorkomen als je je gaat verbinden naast de opluchting, erkenning en herkenning en blijdschap dat je jezelf leert voelen.
Het is soms geen gemakkelijke weg. Maar helaas wel een noodzakelijke.
Jezelf verbinden met de leegte in jezelf en door dit ongemak heen durven gaan is een eerste stap naar herstel.
Eigenlijk is dat voor mij de grootste kracht van de haptonomie: Mensen helpen zich ( weer) meer met zichzelf te leren verbinden. Samen kijken en luisteren naar de ongemakken. En nieuwe ervaringen en inprints aanbieden in een veilige omgeving.
Daarom is de aanraking ook zo belangrijk want dat is echt voelbaar. Zowel in gesprek, als in oefening als de echte fysieke aanraking kun je geraakt worden.
Het maakt mijn werk als hapto-coach -vooral ook in de retreats- heel zinvol en voedend.
Samen met vriendin een collega marian Verhoek was ik in oktober in de buurt van barcelona aan het wandelen. in dit achter land ligt een prachtig gebergte, de Montserrat. We hadden haar de hele tijd in beeld, Groots , sterk, majestueus met haar eigen karkateristieke punten" liep " ze met ons mee. We misten haar als we haar niet zagen. We hadden zelfs het gevoel dat ze ons " hielp" op de momenten dat het heel stein was en we zaten te ploeteren. Echte rugdekking, zoals op de foto! We voelden ons echt met haar verbonden. Een mooi voorbeeld om te merken hoe de natuur zichzaanb iedt om je met haar te verbinden. dat gebeurt ook vaak als ik met clienten wandel in de Spaanse natuur.
Ik wens jullie alle goeds in 2024.
Anneke